برای لحظه ای کوتاه، تنها یک درصد از جمعیت زمین، کمبود کامل نور خورشید را تجربه کرد.
در 8 جولای، حدود 99 درصد از جمعیت جهان می توانند اشعه های خورشید را به شکلی ببینند یا دریافت کنند، رویدادی که هر ساله رخ می دهد.
این شنبه، 8 ژوئیه، اکثریت جمعیت زمین قادر خواهند بود به پرتوهای خورشید نگاه کنند.
نود و نه درصد از جمعیت جهان، نزدیک به هشت میلیارد نفر، می توانند حداقل مقداری نور خورشید را در لحظه ای همزمان ببینند. نور دقیقاً بعد از ساعت 7 صبح به وقت منطقه زمانی شرقی* به مدت یک دقیقه به اکثریت مردم روی زمین می رسد. اما همه افراد با شدت پرتوهای خورشید یکسان را تجربه نمی کنند.
*منطقه زمانی (EST) پنج ساعت پیش از ساعت هماهنگ جهانی (ساعت گرینویچ – GMT) است (یوتی‌سی ۵:۰۰-).
مردمی که در شرق ژاپن زندگی می کنند فقط یک نشانه از نور غروب را دیدند، در حالی که افرادی که در غرب مانند کالیفرنیا زندگی می کنند ممکن است فقط ضعیف ترین نماهایی از نور صبح زود را ببینند – به استثنای مکان هایی که خورشید توسط پوشش ابر مسدود شده است.
آمریکای شمالی و جنوبی، اروپا، آفریقا و بیشتر آسیا نور خورشید را تجربه خواهند کرد در حالی که استرالیا، نیوزلند و جزایر اقیانوس آرام در تاریکی خواهند بود.
یک لحظه ویروسی در زمان
سال گذشته، پستی در رسانه‌های اجتماعی که بیشتر نقاط جهان را در نور روز نشان می‌داد، در فضای مجازی منتشر شد، و باعث شد که یک تحقیق حقیقت‌سنجی توسط Time and Date ، یک وب‌سایت مستقر در نروژ که پدیده‌های زمانی را ردیابی و محاسبه می‌کند، انجام دهد.
تحقیقات آنها نشان داد که این ادعا درست است – با کمی خطا. برای شمارش 99 درصد از جمعیت، تمام نور خورشید، حتی گرگ و میش تاریک هم، مهم است. تنها حدود 83 درصد از جهان “نور واقعی روز” را زمانی که خورشید بین طلوع و غروب است، تجربه خواهند کرد. شانزده درصد از جهان برخی از انواع گرگ و میش، از جمله تاریک ترین شکل گرگ و میش را خواهند دید ، زمانی از روز که نور بیرون تقریباً از شب قابل تشخیص نیست.
در شهرهایی که آلودگی نوری، گرگ و میش را پنهان می کند، ساکنان به احتمال زیاد قادر نخواهند بود تابش های ضعیف خورشید را ببینند.
این پدیده نور خورشید تا حدی به دلیل محل تمرکز جمعیت جهان – در خشکی – رخ می دهد. بخشی از زمین که در نور خالص شب خواهد بود، بر روی اقیانوس آرام می افتد، منطقه وسیعی که حدود یک سوم کره زمین را پوشش می دهد . مناطقی که حداقل مقداری نور را تجربه می کنند، پرجمعیت ترین مکان های جهان هستند.
چرا این پدیده رخ می دهد؟
این لحظه نور آنقدرها هم که فکر می کنید نادر نیست. زمان و تاریخ Time and Date همچنین دریافتند که یک پنجره 60 روزه از ماه می(اواسط اردیبهشت) تا جولای(اواسط تیر ماه) اساساً همان اثر را تجربه می کند، به طوری که بیش از 98 درصد از انسان های روی زمین برای چند دقیقه مقداری نور از خورشید دریافت می کنند. این تا حدودی به دلیل این واقعیت است که تقریباً 90 درصد از جمعیت زمین در نیمکره شمالی زندگی می کنند. نیمکره ای که در طول ماه های تابستان شمالی به نزدیکترین فاصله خود به خورشید متمایل شده است.
قابل ذکر است، روزی که حداکثر تعداد افراد به طور بالقوه می توانند نور خورشید را ببینند، در روز اول تیر ماه، شروع تابستان، طولانی ترین روز سال در نیمکره شمالی، در 21 ژوئن، نمی افتد.
( درباره زمان کوتاه ترین و بلندترین روز سال بیشتر بدانید.)
در حالی که ممکن است به نظر برسد که طولانی ترین روز تابستانی سال، باید زمانی باشد که مردم بیشترین نور خورشید را ببینند، ادعای شهرت 8 جولای(۱۷ تیر ماه) بار دیگر جایگاه خود را مدیون جایی است که مردم روی زمین زندگی می کنند.
همانطور که Time and Date در سال گذشته توضیح داد ، پس از نقطه اوج روز یا شب، زمین کمی به سمت دور از خورشید متمایل می‌شود و میانگین روز را کوتاه می‌کند اما جمعیت‌های جنوب دور دست، را در معرض ساعات بیشتری از روز قرار می‌دهد.
هر جا که در معرض نور خورشید هستید، برای محافظت از خود در برابر گرمای طاقت‌فرسا تابستان، این نکات را دنبال کنید و برای محافظت از چشم‌های خود و کودکانتان، چند عینک آفتابی به چشم بذارید.
و اگر اهل تابستان نیستید، شمارش معکوس روزها را تا 6 دسامبر (نیمه آذر ماه) آغاز کنید، زمانی که حدود 85 درصد از مردم جهان مجموعاً شب را تجربه خواهند کرد.
منبع:
دیدگاهتان را بنویسید