Midsommar (2019)
فیلم “میدزومَر( در سوئدی)” یا Mid-summer “میدسامر” بطور کلی نقدهای مثبتی از منتقدین دریافت کرده است. این فیلم به کارگردانی آری آستر (Ari Aster)، یک درام در ژانر وحشت است. داستان از این قرار است: گروهی دوست برای شرکت در جشنی که تنها یک بار در هر ۹۰ سال برگزار میشود به روستایی دورافتاده در سوئد سفر می‌کنند. کم‌کم این دوستان متوجه می‌شوند که در مراسم گروهی با عقاید خاصی شرکت کرده‌اند؛ مراسمی پر از لحظات عجیب و غیرقابل تصور، و از طرفی به نوعی استعاره از واقعیت تمام چرخه های زندگی طبیعت، شاید حتی پر از خشونت، یا به عبارتی تلخی واقعیت های زندگی که برایشان تداعی میشود، که این سفر را برای آنها کابوس‌وار میکند.
منتقدین برای این فیلم به خاطر چشم‌نوازی تصاویر، جو پرتنش، و موضوعات چالش برانگیز، از آن تعریف کرده‌اند. بسیاری از آنها نیز عملکرد قوی بازیگران، به‌ویژه فلورانس پیو در نقش اصلی را تحسین کرده‌اند. با این حال، برخی منتقدین از کند و طولانی بودن فیلم و همچنین خشونت و محتوای ناراحت‌کننده‌اش از آن انتقاد کرده‌اند.
بطور کلی، برخی بینندگان میدسامر را اثری برجسته در ژانر وحشت می‌دانند، در حالی که برخی دیگر به خاطر ناخوشایند یا کند بودن از آن انتقاد می‌کنند. باید توجه داشت که فیلم‌های ژانر وحشت به طور معمول مخاطبان را دو دسته می‌کنند و “میدسامر” نیز این استثنا نیست.
Coherence (2013)
همدوسی ( به انگلیسی: Coherence ) به معنای-پیوستگی- فیلمی در ژانر علمی تخیلی، معمایی و تریلر روان‌شناختی، محصول سال ۲۰۱۳ می باشد، که از طرف منتقدان مورد ستایش قرار گرفته است. این فیلم به کارگردانی جیمز وارد بایرکیت راجع به دنیاهای موازی و واقعیت‌های جایگزین است.
منتقدان این فیلم را به خاطر بکر بودن موضوع، داستانگویی هوشمندانه و ایده‌های الهام‌بخش تمجید کرده‌اند. بازی عالی بازیگران، استفاده مؤثر از تنش و فیلمنامه قوی نیز از جمله دیگر نقاطی است که تحسین منتقدان را برانگیخته است. بسیاری از منتقدان این فیلم را با فیلم علمی تخیلی “پرایمر (Primer)” مقایسه کرده‌اند.
با این حال، پیچیدگی داستان و ساختار غیرخطی فیلم، ممکن است دنبال کردنش را برای بعضی بینندگان سخت کند. علاوه بر این، کیفیت تولید پایین فیلم به خاطر بودجه کم وافکت‌های ویژه محدودش شاید به سلیقه خیلی‌ها خوش نیاید. اما به طور کلی، خیلی‌ها ”همدوسی” را به عنوان یک فیلم مستقل هوشمند و هیجان‌انگیز، با نگاهی تازه به ژانر علمی تخیلی ستایش کرده‌اند.
اما همه چی به نظر منتقدان خلاصه نمی‌شود قطعا! چرا؟ چون جالب است بدانید که داستان ساخته شدن این فیلم شاهکار James Ward Byrkit چه بوده است! این فیلم آغاز کار پرونده فیلمسازی جیمز است و با معرفی این فیلم پا به عرصه سینما گذاشته است. صحنه فیلمبرداری خانه خودش است. به عبارت دیگر، به همان دلیل کمبود بودجه، جیمز برای تصویر و تحقق بخشیدن به ایده هایش، منتظر ساپورت های مالی نبود و بعد از فروش یک سری از وسایلش، پول کافی برای خرید یک دوربین را فراهم میکند. سپس برای بازیگرهایش هم، از میان دوستانش افرادش را انتخاب میکند و با آنچه در دست دارد شروع به ساخت و ضبط فیلمش میکند!
این موارد و داستان پیچیده فیلم میتواند منجر به این شود که بگوییم نظر برخی از منتقدان سطحی و غیر قابل استناد است.
Enter the Void (2009)
فیلم به خلا وارد شو نظرات متفاوتی از منتقدان دریافت کرده است. این اثر به کارگردانی گاسپار نوئه، یک درام سایکی-دلیک است که تجربیات یک فروشنده مواد مخدر آمریکایی در دنیای زیرزمینی توکیو را دنبال میکند.
منتقدان این فیلم را به خاطر تصاویر شگفت‌انگیز، داستانگویی جسورانه و استفاده غیر معمول از تکنیک‌های دوربینی تحسین کرده‌اند. همچنین، موضوع فیلم، ساختار غیرخطی و تصاویر سایکی-دلیک آن نیز به طرز گسترده‌ای تحسین شده‌اند. با این حال، برخی از منتقدان به طولانی بودن فیلم، عدم توسعه شخصیت و استفاده بیش از حد از محتوای خشن انتقاد کرده اند.
به طور کلی، “به خلا وارد شو” فیلمی دوقطبی کننده است؛ یعنی برخی بینندگان آن را شاهکاری تکان‌دهنده می‌دانند، در حالی که از نظر برخی دیگر فیلمی متظاهر، فاقد بنیانی محکم و ناراحت‌کننده است. لازم به ذکر است که سبک و موضوع غیر معمول فیلم ممکن است به سلیقه همه نباشد و توصیه میشود که بینندگان بدون تعصب آن را تماشا کنند.
The Jacket (2005)
فیلم ژاکت نظرات گوناگونی از منتقدان دریافت کرده است. ژاکت به کارگردانی جان می‌بری، یک درام هیجان‌انگیز روان‌شناختی درباره یک کهنه سرباز جنگ اول خلیج فارس است که به اتهام کشتن یک افسر پلیس به یک بیمارستان روانی فرستاده میشود.
منتقدان بازی قوی بازیگران، به خصوص آدرین برودی در نقش اصلی، و طرح جالب فیلم را تحسین کرده‌اند. همچنین، فضای وحشتناک، تصاویر خلاقانه و موضوعات آسیب‌های روانی و حافظه نیز به طرز گسترده‌ای تحسین شده‌اند. با این حال، برخی از منتقدان به پیچیدگی داستان، کم‌توسعه بودن شخصیت‌ها و پیچ و خم‌های پیش‌بینی‌نشده فیلم انتقاد کرده‌اند.
در مجموع، ژاکت به عنوان یک فیلم هیجان‌انگیز روان‌شناختی معرفی شده است که در ژانر خود حرفی برای گفتن دارد. شاید این یک فیلم بی‌نقص نباشد، اما آن‌قدری از نظر اتمسفر و تعلیق و ایده آن قدری قوی هست که ارزش دیدنش را داشته باشد.
Limitless (2011)
نظربیشتر منتقدان درباره فیلم “نامحدود” مساعد و یا مثبت بوده است. این فیلم به کارگردانی نیل برگر یک درام هیجان انگیز علمی-تخیلی درباره ماده ای است که هوش فرد را از حد و حدود مشخص نرمال بالاتر می‌برد.
منتقدان داستان نوآورانه، کارگردانی با سبک، و بازی قوی برادلی کوپر در نقش اصلی این فیلم را تحسین کرده اند. تم هیجان انگیز، تصاویری که ذهن را به چالش می‌کشند و فیلمنامه هوشمندانه آن نیز به طور گسترده تمجید شده اند. با این حال، برخی منتقدان به دلیل عدم عمق عاطفی، لحن نامتوازن و وابستگی به کلیشه‌ها از این فیلم انتقاد کرده‌اند.
به طور کلی، ”نامحدود” فیلمی جذاب و درگیر کننده است که نگاهی منحصر به فرد به ژانر علمی-تخیلی دارد. با اینکه شاید نامحدود فیلمی ژرف نباشد، اما به خاطر غنی بودن در قسمت ایده، کنش و تعلیق، مخاطبان این ژانر را راضی خواهد کرد.
منتظر سری های بعدی باشید….
ما را به دوستان خود معرفی کنید.
دیدگاهتان را بنویسید